از روز گذشته، خبری به تواتر تایید و تکذیب می‌شود و محل مناقشه قرار گرفته است: این که بر اساس {{فرمان ترامپ}}، یک خواننده پرآوازه قدیمی و زن ایرانی، فائقه آتشین، گوگوش، به آمریکا ممنوع‌الورود شده است. ماجرای این خبر بارها تایید و تکذیب‌های پی‌در‌پی امکان استفاده از آن را برای هر دو طرف علاقمند به استفاده کردن از آن، باز کرده است.
ماجرا این است که سایت رادیوی سوئد در گفتگو با وکیل این خواننده، سروش شهرام، خبری تهیه کرد مبنی بر این که او ۴ فوریه در آمریکا، فینیکس آریزونا کنسرتی دارد و به خاطر آن که حدس می‌زند دچار مشکلاتی باشد، قید آمریکا زدن را «فعلا» زده است. این موضوعی است که سامان بختیاری از این رادیو، به پندار می‌گوید. اما این خبر در رسانه‌های فارسی و حتی انگلیسی نوع دیگری بازتاب داشته است: این که ورود گوگوش به آمریکا ممنوع است.
خبرها حاکی از این است که {{گوگوش}}، خواننده غیرمجاز، به عنوان یک ایرانی ساکن ایالات متحده، در حال حاضر هم دارای گرین‌کارت است و هم یک شهروند آمریکایی محسوب می‌شود و از این بابت، برخلاف شایعات اولیه، امکان ورود به خاک آمریکای پس از صدور فرمان ترامپ را خواهد داشت.
در ضدعادلانه بودن قانون ترامپی، غیرمنطقی و معاندانه بودن آن در برابر شهروندان کشورهای تعلیق شده، هیچ شک و شبهه‌ای وجود ندارد اما این‌که بتوان از این آب گل‌آلود، ماهیِ خبری خودمان را صید کنیم، نمی‌تواند برای رسانه‌های فارسی و انگلیسی در سطح جهان، چندان اخلاقی به شمار برود. این که با خبر دروغ، بخواهیم مساله‌ای خوب را اثبات کنیم هم، در صورت اثبات دروغ بودن آن، بیش از آن قانون، متاسفانه ما را زیر سوال خواهد برد. از این بابت، شاید بهتر باشد حالا که اطمینان افکار عمومی بر مدار این است که این قانون آزرده‌کننده، غیراخلاقی و غیرعقلانی است، بهتر است با شیوه‌هایی مدنی، اخلاقی و عادلانه، به مقابله با آن بپردازیم.
